مزاحمت تلفنی عبارت است از یک فعل عمدی آگاهانه که به محض کشف، ملاک مسئولیت کیفری مزاحم شناخته میشود و مرتکب طبق قانون باید پاسخگوی عمل ناشایست خود باشد. در اینگونه موارد مزاحم با استفاده از تلفن یا سایر وسایل مخابراتی، بدون جهت، ضمن اِشغال خط تلفن متعلق به اشخاص حقیقی یا حقوقی، موجبات آزار […]
مزاحمت تلفنی عبارت است از یک فعل عمدی آگاهانه که به محض کشف،
ملاک مسئولیت کیفری مزاحم شناخته میشود و مرتکب طبق قانون باید پاسخگوی عمل
ناشایست خود باشد.
در اینگونه موارد مزاحم با استفاده از تلفن یا سایر وسایل مخابراتی، بدون جهت، ضمن اِشغال خط
تلفن متعلق به اشخاص حقیقی یا حقوقی، موجبات آزار و اذیت و سلب آسایش طرف دیگر را فراهم
می کند.
مزاحمت های تلفنی به صور گوناگون صورت میگیرد:
1- سوت کشیدن، سکوت و سپس فوت کردن در گوشی بدون وقفه.
2- فحاشی و حرفای رکیک نثار مخاطب کردن و گاه خبرهای کذب و غیر واقعی به مخاطب دادن و
تهمت های ناروا زدن که ممکن است عواقب وخیمی در بر داشته باشد.
3- دادن خبرهای کذب و تکان دهنده که بعضاً باعث شوک آنی شده و آرامش خانواده ها را بر هم
می زند ، غوغا برپا می کند و عزا و ماتم ایجاد میکند.
بر اساس ماده ۶۴۱ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی:
“هر گاه کسی به وسیلهٔ تلفن یا دستگاه های مخابراتی دیگر برای اشخاص ایجاد مزاحمت نماید
علاوه بر اجرای مقررات خاص شرکت مخابرات، مرتکب به حبس از یک تا شش ماه محکوم خواهد
شد.”
این ماده قانونی، مزاحمت با تلفن یا دستگاه های مخابراتی دیگر را جرم تلقی کرده و برای آن
مجازات تعیین کرده است.
علاوه بر این ماده، قانون اصلاح تبصره 2 ماده 14 قانون تأسیس شرکت مخابرات ایران مصوب 1350
نیز مزاحمت تلفنی را پیش بینی کرده و برای آن تمهیداتی در نظر گرفته است
که در ادامه ی مطلب به بررسی این موضوع می پردازیم:
قانون اصلاح تبصره 2 ماده 14 قانون تأسیس شرکت مخابرات ایران مصوب 1350:
ماده واحده – تبصره 2 ماده 14 قانون تأسیس شرکت مخابرات ایران به شرح زیر اصلاح میشود:
تبصره 2 – هر کس وسیله مخابراتی در اختیار خود را، وسیلهٔ مزاحمت دیگری قرار دهد،یا با عمد و
سوء نیت ارتباط دیگری را مختل کند، برای بار اول پس از کشف، ارتباط تلفنی او به مدت
یک هفته همراه با اخطار کتبی قطع و تجدید ارتباط، مستلزم پرداخت هزینههای مربوطه خواهد بود.
برای بار دوم پس از کشف، ارتباط تلفنی او به مدت سه ماه همراه با اخطار کتبی قطع و تجدید
ارتباط، مستلزم تقاضای مشترک و پرداخت هزینه های مربوطه خواهد بود.
و برای بار سوم، شرکت ارتباط تلفنی وی را به طور دائم قطع و اقدام به جمع آوری منصوبات تلفن
نموده و ودیعه مربوط به مشترک را پس از تسویه حساب مسترد خواهد نمود.
قانون فوق، مشتمل بر ماده واحده در جلسهٔ روز سهشنبه نهم تیر ماه یک هزار و سیصد و
شصت و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ1366.4.21 به تأیید شورای نگهبان
رسیده است.
برای تحقق این جرم، رفتار فیزیکی خارجی مرتکب در ایجاد ارتباط لزوماً باید به صورت رفتار
غیرمتعارف بوده و انجام آن باعث ناراحتی و سلب آسایش شنونده یا گیرنده پیام شود.
بنابراین ترک فعل نمیتواند تشکیل دهندهٔ عنصر مادی این جرم باشد.
یعنی هر کس با علم و اطلاع از قصد دیگری مبنی بر ایجاد مزاحمت تلفنی برای شخص ثالث،
اقدامی در جلوگیری از این کار به عمل نیاورد، ترک فعل او باعث تحقق عنصر مادی نمیشود.
هرگاه ایجاد مزاحمت تلفنی همراه با جرایم دیگری مانند تهدید به قتل و اخاذی باشد، عمل مرتکب
واجد عناوین متعدد ایجاد مزاحمت تلفنی (موضوع ماده ۶۴۱) و نیز مشمول حکم ماده ۶۶۹ قانون
مجازات اسلامی خواهد بود.
بر اساس ماده ۶۶۹ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی، هر گاه کسی دیگری را به هر نحو تهدید
به قتل یا ضررهای نفسی یا شرفی یا مالی یا به افشای سری نسبت به خود یا بستگان او کند،
اعم از اینکه به این واسطه تقاضای وجه یا مال یا تقاضای انجام امر یا ترک فعلی را کرده یا نکرده
باشد، به مجازات شلاق تا ۷۴ ضربه یا زندان از دو ماه تا دو سال محکوم خواهد شد.
گفتنی است؛ جرم مزاحمت تلفنی جرم مطلق به شمار میآید و مقید به نتیجه خاص نیست،
بنابراین وجود سوء نیتخاص لازم نیست بلکه مرتکب باید دارای سوء نیت عام باشد.